همشهری آنلاین- رسول بهروش: یکی، دو بار اول شاید جذاب بود و سر و صدا میکرد، اما حالا دیگر متهم کردن پرسپولیس به قهرمانیهای مهندسیشده و جعلی، بیش از حد لوس و چندشآور شده است. نه اینکه فقط پرسپولیس باشد؛ حتی اگر استقلال و سپاهان هم در همین وضعیت بودند و از سوی سایر رقبا مدام به موفقیتهای شبههدار متهم میشدند، حوصله مردم سر میرفت. چه بسا بار اول که یک نفر گفت «جام را برای پرسپولیس کنار گذاشتهاند» این اظهارنظر خیلیها را به فکر فرو برد، اما الان دیگر تکرار مکرر این داستان، به لجبازیهای کودکانه شبیه شده است. احسان حاجصفی که مثلا یکی از کاپیتانهای تیم ملی است، بعد از شکست تراکتورسازی برابر پارس جنوبی جم صراحتا میگوید: «یک جام به آن تیم خاص بدهند و یک جام هم برای بقیه تیمها بگذارند.» چطور است برای کاهش تنش یک جام هم به سپاهان بدهند؛ همان تیمی که شما قرار بود در ایران فقط برای آن بازی کنید؟!
بار دیگر به بهانهگیریهای کترهای و غیرموجه اخیر نگاه کنید. تراکتور مدعی است یک پنالتی در جم طلبکار شده و به همین علت میخواهند پرسپولیس را قهرمان کنند. این پنالتی یک امتیازی -که حتی کارشناس انگلیسی برنامه مزدک هم تاییدش نکرد- کجای فاصله 10 امتیازی دو تیم را پوشش میدهد؟ مدیران شهرخودرو میپرسند چرا دو بازیکن این تیم به خاطر انتقال غیرقانونی دقیقا قبل از بازی با پرسپولیس محروم شدند؟ این مثل آن است که منچسترسیتی بپرسد چرا محرومیت سنگین این تیم درست قبل از بازی با رئال مادرید اعلام شد؟ خب بالاخره احکام قانونی یکجا باید صادر شوند؛ نه؟ مشکلی نداشتید اگر حکمتان قبل از بازی با سپاهان، استقلال یا تراکتور صادر میشد؟ اصلا کی حکم بدهند خوب است؟ راستی یادتان هست بازی رفت را تیم مشهدی چطور برد؟ با یک ضربه سر از جای خالی شجاع خلیلزاده که به خاطر یک عکس مشکوک محروم شده بود. حافظه گزینشی واقعا چیز خوبی نیست. از همه جالبتر داستان سپاهان اصفهان است؛ تیمی که سناریوی بازی نکردنش جلوی پرسپولیس را حتی بازیکنان خودش هم تایید نکردند. شایان مصلح همه رشتههای باشگاه را پنبه میکند و امید نورافکن و پیام نیازمند هم بعد از اعلام حکم، به وضوح از رفتار غلط خودیها گله میکنند. سپاهان به زمین نیامده و انتظار دارد بازنده هم نشود؛ این چه منطقی است حقیقتا؟ میگویند بازی به این مهمی نباید بدون تماشاگر باشد. خب مگر مسابقه پرسپولیس و شهرخودرو مهم نبود که بیتماشاگر شد؟ بله؛ آنچه اجرا شد یک قانون بد بود، اما بدترین قانون هم از بیقانونی و هرج ومرج بهتر است. راستی باشگاه اصفهانی که این همه بر حق است، چرا بلافاصله بعد از «غیبتگیت» مدیرعاملش را کنار میگذارد؟ داستان چیست؟
نه اینکه در پرسپولیس همه چیز «اوکی» باشد. آنجا هم یک محمدحسن انصاریفرد داریم که مثل شیر مربی تیم اول جدول را دک میکند و مربی ششم جدول را با هشت میلیارد تومان هزینه به جایش مینشاند تا هم در آستانه از دست دادن زودهنگام آسیا قرار بگیرد، هم یک پرونده شکایت نجومی بسازد و هم باشگاه را بیهوده متهم به «انتقال سفارشی» کند. آنجا هم ایراد هست و حتما به درستی باید نقد شود، اما اینکه مثلا تیمی در زمین حاضر نمیشود و به رقیبش بهتان میزند بیش از حد فکاهی است. سپاهان راغب نیست بدون استنلی کیروش مقابل پرسپولیس قرار بگیرد و به همین سادگی به خودش و سایر مدعیان جفا میکند؛ این وسط گناه تیم صدرنشین چیست؟ گناه پرسپولیس چیست که هر بار تراکتور اوج میگیرد زنوزی با تحرکات هیجانی و غیرمنطقیاش این تیم را به حاشیه میبرد؛ از داستان غائله پارسال برخورد با محسن فروزان تا ماجرای این مصاحبه عجیب راجعبه اسم پرسپولیس؟ ارزش آن است که در زمین بجنگید، وگرنه بهانهجویی بیرون از میدان به کار نمیآید. حتی اگر همه همنوا باشید و فرافکنی را همسرایی کنید، باز این چیزی بیشتر از «ارکستر بازندهها» نخواهد بود؛ همانقدر بیارزش.
نظر شما